เดินกับช้าง !

13 กันยายน 2552

ฉันเคยเดินเพื่อกิจกรรมเพื่อสังคมหลายครั้งในอดีต

ฉันได้รับแรงบันดาลใจจากกลุ่มสัมพันธมิตรนาร์มาดา บาเชา แอนโดลาน จึงร่วมเดินรณรงค์กับประชาชนจากหุบเขานาร์มาดาในอินเดีย ที่คัดค้านการสร้างเขื่อนซาร์ดาร์ ซาโรวาร์ อันเป็นที่โจษจัน ที่ได้ทำลายชีวิตและวิถีชีวิตของผู้คนหลายพันคน ในขณะที่สร้างประโยชน์น้อยนักให้แก่ผู้ที่ควรจะได้รับประโยชน์จากมัน

ทัศนคติ “ไม่มีวันยอมแพ้จนกว่าจะตาย” ของผู้รอดชีวิตจากหายนะแก๊สรั่วที่เมืองโบพาล ตราตรึงใจฉันจนทำให้ร่วมเดินรณรงค์กับพวกเขาหลายครั้งเพื่อเรียกร้องความยุติธรรมจาก ดาว เคมิคัลส์ บริษัทข้ามชาติจากอเมริกา วันที่ 4 ธันวาคมนี้จะเป็นวันครบรอบ 25 ปีของหายนะในครั้งนี้ และเป็นวันครบรอบของหนึ่งในการต่อสู้ของมวลชนที่เกิดขึ้นยาวนานที่สุด

ไม่กี่ปีที่แล้ว มูลนิธิมิตรา เรียกให้ฉันเข้าร่วมการเดินรณรงค์กับนักเรียน ครู และ พ่อแม่จากโรงเรียนศูนย์การเรียนรู้ ใกล้เมืองบังกาลอร์ เพื่อสร้างความตระหนัก และหาเงินทุนสนับสนุนการติดตั้งระบบพลังงานหมุนเวียนในโรงเรียน เพื่อเปลี่ยนแปลงโรงเรียนให้ลดการปล่อยคาร์บอนให้เท่ากับที่ปล่อยออกไป

ฉันจึงไม่แปลกใจที่วันนี้พบว่าการเดินกับช้างเป็นเหมือนการเล่นกีฬาที่แตกต่างออกไป แต่ความแปลกและความตื่นเต้นยังคงอยู่

เหตุผลหนึ่งก็คือ ช้างเดินช้าและเร็วตามอาหารที่พวกมันพบระหว่างทาง พวกมันหยุดตลอดเวลาเพื่อกินหญ้า พืช และขิงป่าที่เติบโตอยู่ระหว่างทาง



เมื่อนึกถึงอาหารมื้อเช้าในพิธีเปิดการเดินทางมื้อใหญ่ยักษ์ ที่ช้างกินก่อนออกเดินทางทอดน่องในเช้าวันนี้ ทำให้ฉันสงสัยว่าพวกมันแสดงพฤติกรรมของมนุษย์อันเป็นอมตะ นั่นคือ ความละโมบและความตะกละหรือเปล่า

แต่ควาญช้างหยุดความสงสัยของฉันอย่างรวดเร็ว เขาบอกว่าช้างกินอาหารนานถึง 18 ชั่วโมงต่อวัน และใน 1 ปี พวกมันกินพืชมากถึง 200 สายพันธุ์



แน่นอนว่าสิ่งที่ฉันค้นพบอีกอย่าง คือ ช้างชอบน้ำมาก ระหว่างทาง หากเราพบแหล่งน้ำ ไม่ว่าจะเป็นทะเลสาบ ลำธารเล็กๆ หรือแม้แต่ถังน้ำ ช้างของพวกเราจะเมินเฉยผู้คนกลุ่มเล็กๆ ที่เดินนำหน้า และมุ่งหน้าไปหาน้ำทันทีเพื่อพ่นใส่ตัว

ซึ่งไม่น่าแปลก เพราะสัตว์ที่เกี่ยวดองกันมากที่สุดกับช้าง คือ สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเล คือ พะยูน ซึ่งอธิบายถึงธรรมชาติของความชอบน้ำของช้างได้เป็นอย่างดี

ช้างเป็นนักว่ายน้ำที่เก่งฉกาจ และเคยว่ายน้ำข้ามทะเลเปิด ไปตั้งถิ่นฐานบนเกาะต่างๆ ในหมู่เกาะอันดามัน



เราเดินทาง 12 กิโลเมตรในวันนี้ และแม้ว่าอากาศจะร้อนและชื้น พวกเราทุกคนมีจิตใจที่เข้มแข็ง พวกเราร้องเพลง ตบมือ ขณะเดินไปด้วยกัน พร้อมมองดูกิริยาอาการที่ตลกขบขันของเพื่อนรักและผู้ร่วมเดินทางของเรา นั่นคือ เหล่าช้าง ซึ่งทำให้การเดินในวันนี้ดูเป็นเรื่องง่ายดาย



ความตื่นเต้นมากขึ้นรอพวกเราอยู่ในวันพรุ่งนี้ เมื่อเหล่าช้างจำได้อาหารอันโอชา ว่ายน้ำในแม่น้ำ และพวกเราทุกคน ได้แก่ นักกิจกรรมกรีนพีซ อาสาสมัครกรีนพีซ และเพื่อนๆ ตั้งตารอที่จะรับฟังเรื่องราวเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศจากประชาชนที่เราพบตลอดทาง รวมถึงรวบรวมรายชื่อถึงประธานาธิบดีโอบามา เพื่อให้เขาบรรเทาภาวะโลกร้อน ถ้าคุณยังไม่ได้ลงชื่อในจดหมายของคุณ โปรดคลิกที่นี่

ชายเลนดรา ยาสวัน